Is Wetenskap maar net nog 'n geloofstelsel? 'n Tipe geloof in wetenskap vir antwoorde?

JP se argument:

Wat jy basies se is dat jy geen verduideliking het vir die begin val als nie, jy sluit nie die moontlikheid uit van 'n god nie, maar tot daar bewys is, is jy eintlik in limbo. Hopelik sal wetenskap eendag 'n verduideliking bied. Mmmm...Steve se bottomline dat op die ou end jy ook maar net 'geloof' het soos ons almal, is toe nou nie so vergesog nie? Jy weier om 'n beskikbare verduideliking te aanvaar, want jy 'glo' dat wetenskap sal eendag die antwoord bied. Jy het ook maar net 'n 'geloof', soos ons almal. Dit klink baie dieselfde as Christene wat glo eendag sal God hom reveal en al die antwoorde vir ons gee.

Punt is: Jy as 'wetenskaplike' (kom ons noem jou nou maar dit), is nie juis anders as godsdienstiges nie.

Wetenskaplike bewyse vir God? Jy sal nie 'wetenskaplike bewyse' vind nie, maar dan weer wetenskap bewys net iets wat binne sy eie 'wetenskaplike' raamwerk val. Per definise val God buite die wetenskap. Dit is 'n catch 22: sodra jy vir God wetenskaplik kan bewys, dan is God nie meer God nie, maar net deel van wetenskap.

Terloops, ek stem nie saam dat daar geen ander bewys is vir God nie. Maar dit eers vir later.

Alhoewel ek in wetenskap glo, is dit nie 'n absolute geloof vir alles nie. Daar is baie dinge wat wetenskap nie kan bewys nie (die begin van die heelal, wonderwerke, die piramiedes, lochness monster, ens.). Op sy eie, is dit 'n flawed geloof.

My bottomline: Vergeet eers van my spirituele bewys, wat ek sterk twyfel ek jou mee sal kan oortuig. Hierdie is nou net wiskundig: Deur in God en wetenskap te glo, het jy 'n kans om reg te wees. Deur net in huidige wetenskap te glo, is jy reeds verkeerd bewys.

JP,

Laat ek vinning by jou bottomline begin. Ek dink actually dit is 'n ander topic maar dit is maklik om te beantwoord.

Sekerlik as jy wil praat van God en spirtualiteit moet jy 'n bewys van spirtualiteit of God he?

(Ek dink jy gaan die argument hier gebruik van hoe bewys mens liefde of dat iets mooi is - ander topic, maar ek sal dit aanvat).

Jou tweede gedeelte is net weer die prisoners dillemma en het niks uit te waai met bewyse nie maar watter stel van keuses die meest sin maak as die uitkoms onseker / onduidelik is. M.a.w. dit kom weereens daarom neer dat jy maar eerder moet glo wat net nou gaan jy hel toe (wat ek aaneem die prys is as jy verkeerd is). Soos dit is wat ek probeer beklemtoon in julle argument - julle is bang om hel toe te gaan!!! Ek stem met jou saam as jy in daai raamwerk werk dan is dit die beste vorm van aksie. Maar dit is binne 'n Christen raamwerk wat jyself admit is deur mense geskryf, interpreteer of geinspireer. In 'n ander raamwerk as ek verkeerd is kry ek 'n tweede kans (reincarnation) of mag daar dalk niks met my gebeur nie.

Soos my vraag: Hoekom moet daar gevolge wees aan nie glo nie?

Nee maar wag eers daar. Jy loop alweer die argument vooruit. Ek is nou nie by Christenskap of godsdiens as sulks nie. Bloot net: Is daar 'n god?

Jy probeer my afskied deur te se dat ek is bang ek gaan hel toe en dat dit my argument motiveer. Dit is nie so nie. Ek probeer juis my argument so aanpas deur dit so ver moontlik suiwer logies/wetenskaplik/wiskundig te maak en nie spiritueel nie.

Jy kon tot nou toe nie vir my 'n logiese antwoord bied op my logiese redenasie nie. Wetenskap + erkenning van 'n god (godswese/oppergesag) bied 'n verduideliking vir alles vs wetenskap wat slegs 'n verduideliking vir sommige goed bied. Jou geloof in wetenskap alleen is dus flawed.

J P

Kyk die link onder die "scales van dawkins".

(1) Ek weet nie en is in daai sin agnosties - aangesien wetenskap altyd die moontlikheid toelaat dat jy verkeerd kan wees en op die oomblik nie vir God kan bewys nie.

(2) MAAR, dit wat ek huidiglik weet maak die moontlikheid dat hy bestaan so min, dat dit dieselfde is as dat Kersvader of die Man op die Maan bestaan.

(3) Daarom ek is happy, om soos dinge nou staan, nie daaroor te worry nie.

Ek sal byvoeg dat teoreties gesprokke is alle wetenskap seker agnosties (nie regte woord nie) tot 'n sekere mate...maar laat ek verduidelik. Ons kan waarskynlikhede daaraan heg en ons kan se met redelike sekerheid dat ons iets verstaan soos gravatasie en baie ander teoriee. Dit is egter nie ontmoonlik dat somming verkeerd bewys kan word nie, maar vir meeste van die basic science is dit onwaarskynlik - dit sluit in evolusie. Daar is velde waar die teorie meer spekuleerend of shaky is - ek stem saam dus science het nog nie antwoorde vir alles nie. Maar dit is ten minste oop vir verdere interpretasie en bewyse.

Soos ek jou verstaan claim jy, jy het 'n finale antwoord? Wat is dit?

Maak dit eers duidelik!!!

Jy se jy weet God bestaan hoekom? Waar is jou evidence? (Is dit die Bybel wat jy self twyfel is betroubaar?)

My posisie is ek het nie 'n antwoord nie en hou dit dus oop. Maw ek weet nie of God bestaan nie en op die huidige evidence voel ek nie dit is redelik om dit te glo nie?

Onthou die verantwoordelikheid is op jou om te bewys hy bestaan? Ek het nie finale bewyse either way nie maar meeste leen na die kant wat se hy bestaan nie.

Ek verstaan wat JP bedoel met sy argument.
As jy iets soos die ontstaan van diere moet verduidelik, en jy het net wetenskap, dan kan jy evolusie gebruik om alles te verduidelik behalwe die vraag vaan hoe alles ontstaan het. As jy wetenskap en godsdiens gebruik, dan kan jy alles verduidelik. Maar dis nou as jy aanvaar godsdiens dien as 'n valid bewys. Net dan sal jy beter af wees as net met Wetenskap. Maar of dit regtig regtig 'n bewys is, is nie vir my oortuigend nie.

Dis waar wat Helgard se dat Wetenskap ook 'n tipe van "geloof" is wat gebasseer is op sekere aannames en wette, soos met die gravitasie voorbeeld. Dit maak sin volgens die res van ons wetenskaplike en wiskundige stellings, maar dit kan verkeerd bewys word, dit is net nog nie, en daarom word dit as feit aanvaar. Maar die belangrikste ding van wetenskaplike teorie is die feit dat jy dit kan demonstreer, waarneem of replicate, of ten minste aspekte daarvan. Soos om byvoorbeeld 'n appel van die boom te laat afval. Fine, mens kan ook nie evolusie waarneem nie, maar jy kan tot 'n mate fossiele sien en die patrone raaksien (maar kom ons se maar jy kan dit nie sien nie). Jy kan evolusie, of aspekte daarvan, wel demonstreer met arttificial selection soos honde teel of verskillende kleure visse teel of vierkantige waatlemoene. Repliseer sal dieselfde wees, maar dit sal vereis dat jy moet repliseer dat 'n vis 'n mens raak. Maar dis prakties onmoontlik.

Die punt wat ek maak is met godsdiens en geloof kan nie as viable bewys dien nie, want dit kan nie gedemonstreer, repliseer, of waargeneem word nie.

Stem nogal baie saam met die view:

The idea of exalting the spirit over the material existence of the body has long been tightly connected in religious thought to the idea that there exists some reality beyond the material world we know through our senses, a world our spirits long for as an escape from the needs of the body and the constraints of physical reality. In many traditions, this is a heaven, a place beyond all physical law to which the spirit can travel and in which many or even all things are possible. Many religions attribute this supernatural kind of existence, this existence beyond nature, to their God or gods.

Objectivism holds that it is simply nonsense to speak of anything "supernatural"—literally beyond or above nature. The term "nature," in the broadest sense refers to the world we perceive, the world of objects that interact in accordance with causal law. If we discovered some dimension or universe that had radically different properties from the environment we live in, it would still be part of nature. If we could discover it or it could affect us, it would have some real, specific properties and would interact with our world in some way. However strange it might be, its characteristics could be compared in meaningful ways with things we already know, and it could be measured somehow. In fact, science has already explored some very weird and alien realms, as compared with the level of reality we see and hear. To pick just one example, light functions in ways so strange that we are not sure how to describe it: wave or particle? But even so, we know a tremendous amount about it, and use it to banish the night and communicate around the globe in the blink of an eye.

The supernatural is supposed to be beyond human comprehension, to exist in no particular way, to affect our reality miraculously, beyond any and all physical laws. And indeed, supernaturalists make great hay out of the areas where science is silent either because the question is not really scientific or because the scientific jury is still out. It is as if they resent science for not yet explaining every single issue to their satisfaction, and yet insist that their most precious beliefs be immune to rational scrutiny.

In effect, the supernaturalists want to have their cake and eat it too. They claim that gods, angels, and devils exist, but are not anything in particular. They hope to go to a heaven by some means, but not any specific means. And heaven must be a real place (some even say it is a lush garden stocked with virgins or a cheerful land in the clouds), but it isn't anywhere real. The Buddhists even go so far as to deny that the realm beyond—nirvana—is any place at all. In fact, supernaturalism amounts to a brazen advocacy of contradictions. But, as Ayn Rand pointed out over and over, contradictions can exist only in the human mind, not in reality as such. No fact is essentially contradictory.

So there is no world beyond nature, nor any life beyond this one. But in contrast to the supernaturalists' view of nature as a vale of tears, an oppressive prison for the soul, Objectivism holds that we live in a "benevolent universe." We are beings well-adapted to the real world in which we live, with the free will to carve our own path and the ability to achieve happiness and even exaltation. Reality does not watch out for us, and there is no reason to think any deity does so either. In fact, we must watch out for reality, as Rand recognized when she summed up her metaphysics with Francis Bacon's dictum "Nature, to be commanded, must be obeyed." But command nature we can, and this is what makes the universe essentially benevolent: it is propitious to beings like us.